Het was een mooie zomerdag. Phoebe lag lekker te slapen in de zon. Ze droomde van een lekkere, vette, sappige vis. Plotseling werd ze wakker. Er viel iets op haar hoofd. Wat was dat?
Ze keek omhoog en zag twee vogels in de boom zitten. De vogels moesten heel hard lachen. Ze lachten Phoebe uit! Ze hadden op haar hoofd gepoept!
Phoebe was boos. Hoe durfden die vogels zomaar op haar hoofd te poepen! Toen kreeg ze een plan. Als ik nu eens leerde vliegen als een vogel, dacht ze, dan kan die vogels lekker in de lucht terug pakken!
Het enige wat ik moet doen, is leren vliegen, dacht Phoebe. En ze koos een hoge muur uit voor haar eerste vliegles.
Oke, daar ga ik, dacht ze bij zichzelf. Ze haalde diep adem, nam een aanloop, sprong van de muur en...
BOINK! Ze landde met een bons in de bosjes. "AU!" Riep ze uit. Hier ging iets mis. Vliegen hoorde toch geen pijn te doen?
Net toen Phoebe zat te bedenken of ze het nog een keer zou proberen, voelde ze wat nats op haar hoofd. He, nee he, dacht ze, het zal toch niet weer...Maar toen ze omhoog keek, zag ze dat het begon te regenen.
En het regende harder en harder. Phoebe, die helemaal niet van regen hield, rende snel naar huis, waar het warm en droog was.
Binnen ging ze op haar favoriete plekje bij het raam zitten. Ze keek naar buiten en zag de twee vogels voorbij vliegen die zojuist op haar hoofd hadden gepoept. De vogels keken niet al te blij. Ze hielden zeker ook niet zo van regen. Phoebe glimlachte en dacht bij zichzelf, ach, het is helemaal zo gek nog niet, om een poes te zijn!
No comments:
Post a Comment