Boos

Boos, ik ben boos

Maar ik geloof dat mama dat niet ziet

Ze zegt dat ik moet opruimen

Maar dat wil ik helemaal niet

 

Ik was lekker aan het spelen
Gooide blokjes in het rond
Het was zo’n mooi gezicht
Al die blokjes op de grond

Boos werd ik, echt heel erg boos

Toen mijn moeder zei “Zeg, hou eens op!
Je kunt niet met je speelgoed gooien
Zo is het genoeg, Sophietje, stop!”

Maar ik ben al twee, en bijna drie

Dat is een hele grote meid
Ik wil doen wat ikke wil
En het liefst de hele tijd.

Boos ben ik, zo ontzettend boos!

Wanhopig stamp ik op de grond
Waarom luistert ze toch niet naar mij
Ik dacht dat ze me aardig vond!

Boos ben ik, ja dat nog wel

Maar stop toch alles in een doos
En nu alles dan is opgeruimd
Voel ik me ineens iets minder boos

Mama geeft me een dikke kus

En dat voelt ergens toch wel fijn
Misschien moet ik de volgende keer
Toch iets meer gehoorzaam zijn.

Boos was ik, maar nu niet meer

Heb lekker bij mama op schoot gezeten
En die boosheid van daarnet
Ben ik nu allang vergeten.



Bijschrift toevoegen